Gærdagurinn

Tveir strákar sitja á tröppum Austurbæjarskólans í sumarblíðu og heiðríkjan. Skyndilega gengur að þeim kona í Nike-skóm, eflaust í kringum sextugt. Hún lítur einbeitt á drengina.

K: Strákar, er Draumalandið hérna nálægt?

D: Hmm, við erum satt að segja ekki alveg vissir ...

K: Ég sem var svo viss um að það væri hérna.

D: Já, við þekkjum því miður ekki alveg til þess. Við höfum í það minnsta ekki komið auga á það til þessa.

K: O æja. 

Konan byrjar athuga allar dyr sem hún kemur auga á í sínu nánasta umhverfi, bersýnilega í leit að Draumalandinu.

K: Þið hafið sem sagt ekki heyrt um Draumalandið hérna í byggingunni? 

D: Nei, því miður en við höfum kannski ekki leitað nægilega vel. Við höfum t.d. ekki ennþá farið upp í ris.

Konan labbar sneypt í burtu enda hafði félagsmiðstöðin Draumalandið enn eina ferðina haft betur.